Κατά την οθωμανική κατοχή στην Ελλάδα
οι ανυπότακτοι άνδρες , μη αντέχοντας τον τουρκικό ζυγό, ανέβαιναν στα βουνά όπου συγκροτούσαν κλέφτικες ομάδες, τους γνωστούς κλέφτικους νταϊφάδες .
Η διάθρωση του νταϊφά είναι σχεδόν ίδια όλα τα χρόνια της τουρκικής κατοχής. Οι ειδικότητες που συναντιούνται ήταν απαραίτητες για την αυτάρκεια και λειτουργιά του νταϊφά.
- -καπετάνιος : αρχηγός του νταϊφά
- πρωτοπαλίκαρο : υπασπιστής και διάδοχος του καπετάνιου, ήταν πάντοτε επιλεγμένος από τον ίδιο.
- ψυχογιοί: ήταν συνήθως ορφανά παιδιά ή συγγενείς κλεφτών οι οποίοι είχαν ως όνειρο να γίνουν κάποια μέρα παλικάρια. Η θέση τους ήταν συνήθως βοηθητική. Φρόντιζαν για την παροχή νερού, κουβαλούσαν τα πράγματα των καπεταναίων και φυλούσαν τις αποσκευές σε περιπτώσεις εξόρμησης των παλικαριών. Συνήθως ήταν άοπλοι ή έφεραν ένα μαχαίρι.
- γιατρός: εμπειρικός χειρούργος με διάφορες ικανότητες σε επεμβάσεις , κατάγματα κ.α.
- κονταξής: ο οπλουργός του νταϊφά , έμπειρος στην κατασκευή κοντακιών και γενικότερα επεμβάσεων πάνω στα όπλα.
- χαμζάς: ο μπαρμπέρης , υπεύθυνος για να ξυρίζει και να κουρεύει τα παλικάρια.
- η ζυγιά: (συνήθως συναντιέται σε μεγάλους νταϊφάδες) οι μουσικοί του νταϊφά, συνήθως αποτελείτο από τρία όργανα , το νάι , τον ταμπουρά και ένα μεγάλο ντέφι
- ο μπαϊρακτάρης : ένα διαλεκτό παλικάρι που είχε ως δουλειά να κρατεί το μπαϊράκι του νταϊφά.